กลอน "รักจากฉัน..."

  

                                            เมื่อก่อน...

  เคยเป็นคนชอบอ่านกลอน

ถัดมาก็ลองเขียนกลอน

เขียนแบบมั่วส่งเดชทั้งที่ไม่ได้เรื่อง

กลอนแรกหาความไพเราะไม่มี

หาความดีไม่พบ

เห็นแต่ความเวทนาในฝีมือตัวเอง

แต่ก็ได้แนวคิดให้กำลังใจตัวเองว่า

คนอื่นก็ไม่ได้เก่งตั้งแต่เกิดหรอก

ที่เขาเก่งได้เพราะฝึกฝนอย่างเนิ่นนาน

เมื่อมีกำลังใจก็ใส่เข้าในกลอนเป็นว่าเล่น

ซึ่งนอกจากใช้เวลาก็จะมีการศึกษาคนอื่น

รวมถึงหาแนวตัวเองที่ชอบและใช่

จนพบแนวนี้ที่เขียนให้ทุกท่านอ่าน

มันเป็นแนวคิดที่ว่า

กลอนก็มีหลายหลากแนว

เท่าที่สังเกตุอาจารย์ที่มีชื่อเสียง

ทุกท่านก็ล้วนมีแนวตัวเองทั้งสิ้น

และสิ่งหนึ่งซึ่งเจอก็คือ

กลอนของอาจารย์หลายๆท่าน

บางกลอนก็เดินตามแนวทาง

และบางทีกลอนก็ไม่ได้อยู่ในกรอบ

ซึ่งอันนี้นี่แหละที่ผู้เขียนชอบใช้มาก

มีความคิดเห็นว่า

ถ้ามันดีและให้ความสนุกในการอ่าน

ถ้ามันจะผิดไปบ้างแปลกแหวกไปหน่อย

เราก็ควรทำ เพราะนี่คือวิถีของเราเอง

เช่นเดียวกับการแต่งนิยาย

ถ้ามัวแต่เอาแบบอย่างแนวคนอื่นมา

แล้วเมื่อไหร่เราจะแหวกคลื่นมหาสมุทร

แห่งนักเขียนออกมายืนข้างหน้าได้เล่า

ผิดพลาดอันใดไปขออภัยมา ณ ที่นี้เป็นอย่างสูง

    

        

                                        

                            














    เคยชื่นชอบการอ่านกลอนมานานมากๆ แต่ไม่เคยเขียนเลย
เคยอ่านแต่กลอนเพราะๆของคนอื่น พอตอนนี้ ใจคิด ว่า
ตัวเองน่าจะมีกลอนให้คนอื่นอ่านตอบแทนเขาบ้าง
อายเหมือนกันที่เขียนไม่เก่ง แต่ถ้าเราไม่เริ่ม เมื่อไหร่จะเป็น
 ดังนั้น  เลยคิดว่า ต้องเริ่มเขียน แล้วก็ควรอย่าอายที่
จะฝากผลงานซึ่งแม้จะไม่ดีนักในวันนี้  แต่วันข้างหน้า
 ตัวเองคิดว่า จะทำให้ดีกว่านี้อีกอย่างแน่นอน

                ขอเปิดตัวคารวะท่านสุนทรภู่ ด้วยความเคารพอย่างสูง
ขอให้ผลงานของข้าพเจ้า ได้มีความสำเร็จสมดังความมุ่งหมายที่จะ
จรรโลงบทกลอนให้เจริญสืบไปด้วยเทอญ...



                     ผันแปร ไม่ผันเปลี่ยน


 





 เครดิต

 ขอบคุณ
ภาพ

    pixabay .com     google

     ฟ้อนท์        font.com


           โปรแกรม
Photo scape

 Photoshop  cs  3/5/6
   Paint tool sai
  SketchBook Pro 6.0.1
     Ms Paint
    ACDsee Pro6


special thanks

          j
ที่เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนกลอน